- atgara
- atgarà sf. (3b) pagairė, atgaira, atgaišis, skersvėjis: Jonuką pagavo atgarà, ir ansai apsirgo Žlb. Ne ant atgaros vėjo čia stovėjau, t. y. kur vėjis garina, pučia smarkiai, kaip pro kerčias tarp trobų J. Pastatė arklį ant vėjo atgarõs Upn.
Dictionary of the Lithuanian Language.